آخرین مطالب
امکانات وب
ملا احمد پایگلانی شخصی عالم و فاضل بوده در خدمت حاج شیخ اسمعیل تخته‌ای کسب علم نموده و از وی اجازه‌نامه دریافت نموده و در زادگاه خود پایگلان به تدریس و امامت مسجد پرداخته است. علاوه بر کسب علوم دینی و عربی به مطالعه شعر شعرای فارسی زبان علاقه‌مند بوده و از طبع شعر نیز بی‌بهره نبوده است. تاریخ ولادت و وفات این عالم برجسته پایگلانی در دست نیست و مشخص نیست که وارثان و اولاد او چه کسانی هستند اما با مطالعه زندگی‌نامه ماموستا بیسارانی (۱۱۱۴–۱۰۵۳هجری قمری) که در قسمتی از آن چنین آمده که ماموستا بیسارانی در پایگلان و در خدمت حاج ملا احمد پایگلانی مشغول به تحصیل بوده به این نتیجه می‌رسیم که ملا احمد حدوداً صد سال قبل از ملا قاسم ( متولد حدودا 1200هجری قمری) در پایگلان بوده و قریب به ۳۰۰ سال پیش در پایگلان مشغول به تدریس و امامت بوده‌است. غزل زیر از وی است.
| پریشانست احوالم ز زلف ماه رخساری | خدا ناترس خون‌ریزی جفاجوی دل آزاری | |
| بغمزه فتنه انگیزی به مژگان شوخ خون‌ریزی | به قد سرو دل آویزی ستمجوی جفاکاری | |
| پریروی سمـــــــــــنبویی بعینه چشم آهویی | به عنبر زلف گیسویی بلاجوی بد اقراری | |
| سـهی سروی قبا پوشی کله لعلی گلندامی | نگه مانند شهبـــازی برفتن کبک رفتاری | |
| بـــــــــــــدام او گــرفتارم ز عمر خویش بیزارم | خداونــدا نگه دارم ز چشم شوخ دلداری | |
| کســـــــی احـوال احمد را زمن بهتر نمی‌داند | مبین ریش سفیدی را سیه روی گنه کاری |
برچسب : نویسنده : paigalan بازدید : 112